Ja maar, wat kan ik wél doen?

Als er iets nieuws op ons afkomt zijn de meeste mensen, ik zelf helaas ook, er goed in aan te geven waarom dat geen goed idee is en het zeker niet gaat lukken, bijvoorbeeld:

  • Ja, maar daar hebben we geen tijd/geld voor
  • Dat kunnen we helemaal niet
  • Dat hebben we al eens geprobeerd en toen werkte het ook niet
  • Dat vindt mijn leidinggevende niet goed

Er lijken altijd veel redenen te zijn waarom iets niet moet of kan veranderen. En we zijn zeer creatief al die redenen te vinden.

Enige tijd geleden kwam ik echter dit voorbeeld tegen, dat mij in elk geval insprieerde, wellicht jou ook. Het gaat over Johnny, een jongen met het Syndroom van Down, die in een Amersikaanse supermarkt werkt als inpakker bij de kassa. Ogenschijnlijk iemand met weinig invloed en bewegingsruimte die in zijn eentje toch een groot verschil weet te maken:

Het leert mij: Het gaat er niet om wat je taak is, iedereen heeft de ruimte een verandering van wezenlijke invloed te creëren.

Een week na het zien van dit fragment, kwam ik het volgende tegen bij een klant met wie ik nu een aantal maanden werk. Het blijven zetten van kleine stappen is een van de belangrijkste onderdelen daar. Een van de mensen is onder andere verantwoordelijk voor het maken van de telefoonrapportage. Zij vertelde me het volgende:

“In de rapportage zet ik nu ook: Het verwachte aantal inkomende gesprekken voor de komende periode.”

In dit geval was dat een periode van een week, waarbij ze per dag het verwachte aantal gesprekken aangaf. Haar idee hierbij was dat de planners zo steeds beter leerden inschatten hoeveel telefoon er zou komen. En dat effect zag je inderdaad al op gang te komen.

Een onverwacht effect was echter dat de mensen die de telefoongesprekken beantwoordden, meer rust ervaarden. Zij zagen nu vooraf of ze een drukke of rustige dag konden verwachten en op een drukke dag zijn er ook meer mensen beschikbaar om de vragen te beantwoorden. Hierdoor voelden ze zich veel minder overgeleverd aan de inkomende gesprekken en startten ze met een goede verwachting aan hun dag.

En natuurlijk kwam het ook weleens niet uit: Er was drukte voorspeld, maar het bleef rustig, dat werd als extra prettig ervaren. Omgekeerd is natuurlijk minder prettig, maar werd ook geaccepteerd, vooral omdat ze wisten dat de planners ervan leerden en het slechts een incident was.

Een kleine stap levert zo een resultaat voor een grote groep mensen. En stimuleert deze hele afdeling om kleine stappen te blijven zetten.

Ik ben benieuwd: Wanneer heb jij een kleine verandering doorgevoerd? En welke effecten zag je?

Voor maximaal resultaat: houd het simpel en fun,

Wil Konings 

Share Button

2 reacties op “Ja maar, wat kan ik wél doen?

  1. Hallo Wil
    Simpel ja. Op straat lopen en door de zaak lopen, ogen open, andere ogen ontmoeten, een glimlach en een knikje of hallo maken een immens verschil. Mensen die denkend lopen, gericht op de grond of voor zich uit, hebben een minder grote positieve impact op hun eigen en andermans leven dan mensen die open lopen, hier en nu.
    Ontmoetze
    Anne

Reacties zijn gesloten.